کارت‌های گرافیکی با نام کوادرو از محصولات شرکت Nvidia هستند که در دو زمینه CAD یا طراحی به کمک کامپیوتر و DCC یعنی تولید محتوای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کارت‌های گرافیک معمولا در سیستم‌های حرفه‌ای نصب می‌شوند و کاربرد آنها نیز کاملا حرفه‌ای است. بنابراین می‌توان گفت کارت‌های گرافیکی Nvidia به دو دسته تقسیم می‌شود .

کارت‌های سری Geforce که برای پخش محتوا بکار می‌روند و کارت‌های کوادرو که در تولید محتوا موثر هستند. اما صرف نظر از نوع کاربرد این کارت‌ها یک تفاوت دیگر نیز در این مدل‌ها دیده می‌شود و آن هم قیمت بالای این کارت‌های گرافیکی است.

معمولا زمانی که نام کارت‌ گرافیک به زبان می‌آید بیشتر کاربران به یاد بازی‌های رایانه‌ای می‌افتند اما نوع دیگر از کارت‌های گرافیک هستند که در کارهای تخصصی نظیر پویا نمایی در سیستم‌های صنعتی و برای انجام کار‌هایی چون طراحی سه بعدی و استفاده در سیستم‌هایی با چندین خروجی نمایشگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. سازندگان کارت‌های گرافیک سعی می‌کنند با اختصاص دادن نام‌های متفاوتی، این محصولات را از مدل‌های مخصوص بازی متمایز کنند. شرکت Nvidia برای این دسته از محصولات خود از نام Quadro استفاده می‌کند و شرکت AMD نیز نام FireGL ATI را به آن‌ها اختصاص می‌دهد. از مشخصه‌های این کارت‌ها قدرت بسیار بالای آن‌ها در پردازش‌های موازی است که سبب می‌شود سرعت عملکرد آن‌ها در پردازش کارهای انیمیشن‌ سازی بسیار بالا باشد در حالی که این محصولات نسبت به قیمتی که دارند اصلا از توان مناسبی برای اجرای بازی‌ها برخوردار نیستند.

این پردازنده‌های گرافیکی از نظر ساختاری تا حدود زیادی مشابه پردازنده‌های گرافیکی عمومی که در سیستم‌‌های خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند هستند اما به دلیل زمینه‌های استفاده متفاوت، دارای تفاوت‌هایی نیز با آن‌ها می‌باشند. برای مثال به دلیل اینکه نرم افزارهای طراحی صنعتی به توان پردازشی بالایی در زمینه محاسبات مربوط به رئوس نیاز دارند ، بخش‌هایی که مربوط به پردازش رئوس هستند در این پردازنده‌های گرافیکی بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. بر خلاف پردازنده‌های گرافیکی معمولی که دارای توانایی زیادی در انجام محاسبات مربوط به پیکسل‌ها هستند، به دلیل اینکه بخش بسیار بزرگی از واحد‌های محاسباتی در پردازنده‌های گرافیکی تولید شده برای کاربردهای صنعتی به محاسبات راسی اختصاص داده شده‌اند، این پردازنده‌ها دارای عملکرد ضعیفی در هنگام پردازش پیکسلی می‌باشند.

قدرت پردازش کارت‌های گرافیک Quadro از درایو سخت‌افزاری آن‌ها حاصل می‌شود. درایور طوری طراحی می‌شود که توانایی پردازش کارت برای کاربردهای حرفه‌ای صنعتی و سه‌بعدی بهینه وحداکثر باشد. به عنوان مثال کارت گرافیک مدل FX 1800 دارای ۶۴ سایه‌زن بوده و با توجه به شباهت در چیپ استفاده شده، بسیار نزدیک به جی فورس ۹۶۰۰ GT است. ولی به دلیل نوع کارآیی متفاوتی که از این دو کارت انتظار می‌رود، طراحی درایورهای آ‌ن‌ها به گونه‌ای انجام شده که یکی در اجرای بازی‌ها و دیگری درکار با نرم‌افزارهای حرفه‌ای بهتر ظاهر می‌شود.

از سوی دیگر مساله قیمت نیز یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید در رابطه با این پردازنده‌های گرافیکی و کارت‌های تولید شده برپایه آن‌ها مورد توجه قرار گیرد. به دلیل کاربردهای خاص و ویژه‌ای که برای این کارت‌های گرافیکی در نظر گرفته شده است و البته به دلیل مخاطبان کمتر این محصولات، حجم تولید این پردازنده‌های گرافیکی و کارت‌های ساخته شده بر پایه آن‌ها بسیار کمتر از کارت‌های گرافیکی معمولی است. علاوه بر آن این کارت‌های گرافیگی به دلیل طراحی و پروسه ساخت پیچیده‌تر، دارای قیمت بسیار بالاتری نسبت به کارت‌های گرافیکی معمولی تولید شده برای سیستم‌های دسک‌تاپ هستند. به نحوی که قیمت انواع با کارایی متوسط آن‌ در بسیاری از اوقات از کارت‌های گران قیمت طراحی شده برای سیستم‌های خانگی بیشتر است. با وجود حجم تولید کمتر، این پردازنده‌های گرافیکی همچنان از تنوع بسیار خوبی برخوردار هستند، به نحوی که چندین شرکت مختلف اقدام به طراحی و ساخت این گونه محصولات می‌نمایند.

این کارت‌ها معمولا در سیستم‌های حرفه‌ای نصب می‌شوند و کاربرد آنها نیز کاملا حرفه‌ای است. بنابراین می‌توان گفت کارت‌های گرافیکی انویدیا به دو دسته تقسیم می‌شود؛ کارت‌های سری جیفورس که برای پخش محتوا بکار می‌روند و کارت‌های کوادرو که در تولید محتوا موثر هستند.

انواع کارت گرافیک کوادرو

پردازنده‌های گرافیک مخصوص ایستگاه‌های کاری NVIDIA با نام سری Quadro تولید و به بازار عرضه می شود. کارت‌های گرافیکی سری Quadro به دو مجموعه کاملا مجزا تقسیم می‌شوند. مجموعه اول کارت‌های سری Quadro FX هستند که معرف پردازنده‌های گرافیکی با کارایی بالا در هنگام اجرای نرم‌افزارهای طراحی صنعتی می‌باشند (کاربردهای CAD/CAM). دسته دوم کارت‌های سری Quadro NVS هستند که برای استفاده در سیستم‌هایی که به چندین خروجی نمایشگر نیاز دارند طراحی شده‌اند. نام گذاری مدل‌های مختلف سری Quadro دارای تفاوت‌های کلی نسبت به کارت‌های گرافیکی طراحی شده برای سیستم‌های خانگی است.

برای مثال ما در سری FX شاهد حضور کارت‌های گرافیکی Quadro FX 5600 به عنوان گران‌ترین عضو این مجموعه هستیم.

در کارتهای Workstation نظیر Quadro های Nvidia تکسچرها روی رم کارت گرافیک ذخیره می شود که این امر با در نظر گرفتن سرعت بسیار بالاتر و کاهش سیکل کاری ، باعث افزایش راندمان در کارهایی که نیاز به استفاده از تکسچرهایی با کیفیت بالا و تعداد زیاد دارند می شود . عموم کارتهای Workstation، این توانایی را دارند تا تصاویر را در چند مانیتور و بصورت مجزا یا یکپارچه در سایزهای بسیار بالا مثل ۳۸۰۰ پیکسل در ۲۴۰۰ پیکسل به نمایش بگذارند که طبیعتا جزئیات زیادی را می توان دید . – انتقال بسیار سریعِ تکسچرهای سه بعدی در محیط های اینتراکتیو که باعث نمایش محیط های گسترده و با سرعت کافی در این نوع از محیط های سه بعدی می شود .  استفاده سریع از تکسچرهای بسیار قول آسای ۸k و انجام زوم و پن روی این تصاویر در حین پردازش یکی از مزایای این سری از کارت ها می باشد.